تعریف موتور بنزینی
یک موتور احتراق داخلی دارای پیستون آن است که توسط انفجار مخلوطی از هوا و بخار بنزین یا سایر سوخت های فرار احاطه شده توسط جرقه الکتریکی رانده می شود
موتورهای دیزلی و بنزینی منابع اصلی نیروی برق مورد استفاده در وسایل نقلیه هستند. آنها موتورهای احتراق داخلی و متناوب هستند. در موتورهای دیزل سوخت به دلیل تزریق به هوا که بوسیله فشرده سازی گرم شده است، خود منع شده است. در موتورهای بنزینی، سوخت بوسیله جرقه ها بوجود می آید. سوخت های مورد استفاده در موتورهای دیزلی و بنزینی نیز با سوخت دیزل متشکل از تقطیر های نفتی با شدت جوش تفاوت دارند به طور عمده به دلیل تراکم بالاتر، یک لیتر سوخت دیزل حاوی حدود 13٪ انرژی بیشتر از یک لیتر بنزین است.
دو دسته از موتور دیزل وجود دارد: موتورهای باز و یا تزریق مستقیم برای برنامه های کاربردی سنگین ترجیح داده می شوند، زیرا آنها بهترین سوخت را ارائه می دهند؛ موتورهای تقسیم شده یا غیر مستقیم تزریق شده اند برای برنامه های کاربردی کم نور ترجیح داده شده اند، زیرا آنها کمتر نسبت به تفاوت در سوخت ها حساس هستند، دامنه وسیع تر سرعت (و به همین ترتیب بیشترین قدرت: نسبت وزن)، بی سر و صدا و آلاینده های کمتر
محصولات مهم احتراق کامل سوخت های مبتنی بر نفت در موتور احتراق داخلی عبارتند از: دی اکسید کربن (13٪) و آب (13٪)، با نیتروژن از هوا که اکثرا (73٪) از اگزوز باقی مانده است. بخش بسیار کوچکی از نیتروژن به اکسید نیتروژن و برخی از هیدروکربن های نیترات تبدیل می شود. با توجه به شرایط عملیاتی موتور، ممکن است برخی از اکسیژن اضافی را منتشر کند. موتورهای بنزینی طراحی شده اند که با تقریبا stoichiometric (هوا: نسبت سوخت، ≃14.6: 1) کار می کنند؛ موتورهای دیزلی با هوا بیش از حد عمل می کنند (نسبت هوا نسبت سوخت، 25-30: 1؛).
پمپ کفکش راد